Sana Söyleyeyim, hayatta bir amaç yoktur. Hayat, kendisinin amacıdır; sona doğru bir araç değildir, kendinin sonudur. Kanatlanan kuş, rüzgardaki gül, sabah doğan güneş, gecenin yıldızları, bir kadına aşık olan bir adam, sokakta oynayan bir çocuk… Bunların maksadı yoktur. Hayat yalnızca kendisinin tadını çıkarmakta, kendini hoşnut etmektedir. Enerji, hiçbir amaç olmadan taşmakta, dans etmektedir. Bu bir performans, bir iş değildir. Hayat bir ilişkidir, şiirdir, müziktir. “Bunun maksadı ne?” gibi çirkin sorular sorma çünkü sorduğun anda hayatla bağlantıyı koparırsın. Hayatla köprü kurmak için felsefi sorular işe yaramaz. Felsefenin bir kenara bırakılması gerekir…
Varoluşun felsefeyle hiçbir ilgisi yok. Eğer felsefi olursan, seninle varoluş arasında bir boşluk oluşur. Varoluş, hiçbir maksat olmadan sadece var olmaktır. Ve gerçekten yaşamak isteyen insan bu maksat fikrinden kurtulmalıdır. Eğer hiçbir amaç olmaksızın, yoğunlukla, bütünlükle, aşk ve güvenle yaşarsan, ölüm geldiğinde, nasıl ölüneceğini bilirsin. Çünkü ölüm hayatın sonu değil sadece bir etabıdır.
Osho
